حیف
دیروز تازه به این نتیجه رسیدم یا من لیاقت تو رو ندارم یا تو
بذار یه چیزی بهت بگم اگه تقصیر من بود پس بشنو آدم همیشه باید بره دنبال کسی که لیاقت مهربونیاشو داشته باشه اگه من نداشتم پس برو
چه اشتباهی کردم که اسم تو رو اوردم
دیشب تا صبح به تو فکر کردم تو خیلی خوبی اما فقط تو عالم خواب حرفای عاشقونه همش واسه ی قدیماس مثله همونایی که ما به هم میگفتیمه نذار که عشقت برام بشه یه مشکل نذار که از دستت برم یه جایی که دیگه رد پامم پیدا نکنی چه وقتایی رو که با تو تلف کردم حیف اون وقتا
گناه تو همین بود اینکه صداقت نداشتی اما میدونی گناه من چی بود اینکه به تو خیانت نکردم دیگه خداحافظ لحظه های طلایی منو ببخش عزیزم هر کسی واسه خودش یه قسمتی داره
اگه دنیارو هم بهم بدی دلم ازت صاف نمیشه دلی که بشکنه و کدر شه هیچوقت شفاف نمی شه می شه؟ نه دیگه محاله باورم بشه که دوستم داری اسمت دیگه محاله تو دلم جا بشه
حیف اون بتی که از تو واسه خودم ساخته بودم من مقصر نبودم چون تورو نشناخته
بودم اصل مطلب اینه که برو پی کار خودت دیگه نمی خوامت لعنت به تو و اون روز تولدت
شاید اشتباه باشه اما عاشقا دروغ می گن آدمای مهربون و با وفا دروغ می گن اونایی که می گن تا همیشه دیوونتن دروغ میگن اونایی که به بهونه ی دوست دارم جلو میان به تمام آسمونا به خدا دروغ میگن اونایی که فدات بشم تکه کلامشون شده بذار بی پرده بگم همیشه دارن دروغ میگن اونایی که با قسمو آیه میانو میگن تا قیامت دوست دارن دروغ میگن
حیف لحظه های خوبی که برای تو گذاشتم حیف غصه ای که خوردم حیف اشکی که ریختم چون ازت خبر نداشتم حیف رویام که واسه تو از قشنگیاش گذشتم حیف وقتی که واسه دیدنت تلف شد حیف عشق و اعتمادم حیف عمرم و دقیقه ام حیف هرچی که به تو گفتم
راس راستی حیف سلیقه ام حیف شادیم تو روزی که میگن تولدت بود حیف قلبم که روزی دادمش به تو واسه امانت حیف اعتماد اون روزم حیف واژه ی خیانت حیف تکلیفم بیا روشنش کن
ما که رفتیم اما یادت باشه من یه دیوونه بودم
ما که رفتیم تو بمون با هرکی که دوستش داری ما که رفتیم اما این رسم وفاداری نبود ما که رفتیم حالا تو می مونی و این عشق جدید به خدا میدونم یه روزی میشنوم جدا شدین ما که رفتیم اما این مزد دست ما نبود دل من لایق شکستن نبود ما که رفتیم تو برو دلتو بده به یه نفر دیگه به قول حافظ ما هم داریم یار سفری ما که رفتیم تو برو بشین زیر نگاه عاشقش آرزوم اینه که فقط مثه من تباه نشه دقایقش
تو هم برو دیگه دنبال کار خودت ببینم کی ساله دیگه میاد تولدت ما که رفتیم تا دیگه به عشق کاغذی دل ندیم لااقل میومدی واسه خداحافظی هنوزم میگم شاید اشتباه کردم اما تو خیلی دروغگویی بیشتر از اون چیزی که فکر می کردم
شاید این فرصت طلایی واسه تو بوده تا توی یه لحظه هرچی رو که می خوای به دست بیاری تو می خوای خودتو تو این فرصت گم کنی یه لحظه هست آره ماله خودت بهتر دیگه از دستش ندی می شنوی تو فقط یه شانس داشتی که اونم از دست دادی دیگه هیچوقت نیای بگی یه فرصت دیگه می خوام
یه روزی این سقف کزایی رو رو سرت خراب می کنم اول داشتم زندگی مو میکردم یه دفعه همه چیزو ریختی به هم منو مثه یه ادامس جویدی انداختی اونور این فیلم نیست این زندگیه منه خیلی سخته نه تازه داره سخت ترم میشه تنها راه لعنتی من موفقیت